1. Το κλέψιμο της νύφης	Γράφει η Χρύσα Σταγάκη, Α4
2. Το έθιμο της κούνιας	Γράφει η Μαρία Φακιδάρη, Α4
3. Ο Βλάχικος Γάμος στη Θήβα	Γράφει η Ελεάνα Σωπασή, Α4
4. Καρναβάλι στο Ρέθυμνο	Γράφει η Έφη Σπαλαράκη, Α4

1. Το κλέψιμο της νύφης Γράφει η Χρύσα Σταγάκη, Α4

Αυτό το έθιμο ξεκίνησε στο Μελιδόνι την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Το επινόησαν οι ντόπιοι για να μπορούν να χτυπούν τους Τούρκους χωρίς εκείνοι να τσαντίζονται και να θέλουν να ανταποδώσουν. Το έθιμο έχει ως εξής:

Την τελευταία Κυριακή της αποκριάς οι ντόπιοι με τη συνοδεία της λύρας και κρατώντας μεγάλα καλάθια (κοφίνια) γυρνούσαν από το πρωί όλο το χωριό και μάζευαν πόρτα πόρτα αυγά (αυγομάζωμα). Στη συνέχεια τα έβραζαν και τα προσέφεραν στον κόσμο που είχε μαζευτεί στην πλατεία του χωριού κατά το μεσημέρι. Εκεί εμφανίζονταν 7 μασκαράδες (αδέρφια της νύφης) και ένας μασκαράς ντυμένος νύφη. Τότε με λύρα και λαούτο ξεκινούσε ο χορός.

Τη νύφη ήθελε να την κλέψει ο Αγάς (ή Καουκάς) ο οποίος ήταν Έλληνας ντυμένος Τούρκος. Τη νύφη όμως, κατά τη διάρκεια του χορού, επιχειρούσαν κι άλλοι, ανάμεσά τους και πολλοί Τούρκοι, να την κλέψουν. Κάθε φορά που κάποιος την άρπαζε, τα αδέρφια της νύφης τον κυνηγούσαν. Κρατώντας μεγάλα ξύλα (βέργες) έτρεχαν και χτυπούσαν αλύπητα αυτόν που την είχε αρπάξει, ο οποίος βέβαια την άφηνε. Αυτό επαναλαμβανόταν πολλές φορές καθώς μεθούσαν τους Τούρκους που έμπαιναν δυναμικά στο έθιμο.

Κάποια στιγμή η νύφη χάνεται και όταν επιστρέφει είναι… έγκυος. Τότε εμφανίζεται ο Αγάς ή Καουκάς πάνω σε ένα γαϊδούρι. Αυτός παίζει το ρόλο του δικαστή ή κριτή σ’ ένα δικαστήριο που γίνεται για το ποιος ήταν ο πατέρας του παιδιού. Η νύφη γεννά και στο τέλος ανακαλύπτουν ότι ο πατέρας του παιδιού ήταν ο ίδιος ο δικαστής.

Μια άλλη φιγούρα που εμφανίζεται είναι ένας μασκαράς ντυμένος αράπης ο οποίος έχει κολλημένα πάνω του τραπουλόχαρτα και κάνει τούμπες. Αυτός δεν έχει διασωθεί με μαρτυρίες τι συμβολίζει.

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από την αναβίωση του εθίμου στο χωριό Μελιδόνι Ρεθύμνου:

2. Το έθιμο της κούνιας Γράφει η Μαρία Φακιδάρη, Α4

Τα παλιά χρόνια στο Μυλοπόταμο την Τσικνοπέμπτη τα κορίτσια έφτιαχναν μια κούνια: Περνούσαν ένα σχοινί από τα μεσοδόκια και στην κάτω μεριά έβαζαν ένα ξύλο. Πάνω στο ξύλο έστρωναν ένα πανί. Εκεί μαζεύονταν τα βράδια, έκαναν κούνια και τραγουδούσαν. Η κούνια έμενε ως την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς.

3. Ο βλάχικος γάμος στη Θήβα Γράφει η Ελεάνα Σωπασή, Α4

Κάθε χρόνο στη Θήβα γίνεται αναπαράσταση του περίφημου «Βλάχικου Γάμου» που αρχίζει την Τσικνοπέμπτη και κορυφώνεται την Καθαρή Δευτέρα. Είναι ένα Ελληνικό έθιμο που πρωτοεμφανίστηκε το 1830, μετά την απελευθέρωση, όταν οι Βλάχοι κτηνοτρόφοι από τη Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία και Ρούμελη πήγαν στη Θήβα όπου τα εδάφη ήταν πλουσιότερα.

Το έθιμο αναφέρεται στο γάμο δύο νέων και διαδραματίζεται, σαν θέατρο, στους δρόμους της Θήβας όλες τις μέρες. Ο «Βλάχικος Γάμος» αρχίζει με την αναπαράσταση του προξενιού, το γάμο τους, την πορεία των προικιών της νύφης προς την πλατεία, για να δούνε όλοι, το ξύρισμα του γαμπρού και τέλος το γλέντι των συμπεθέρων. Όλα αυτά γίνονται μέσα σε κλίμα κεφιού, γλεντιού και χορού, που κρατάει μέχρι την Τρίτη το πρωί. Αν σας βγάλει ο δρόμος, είναι πολύ ωραίο να το παρακολουθήσετε!

4. Καρναβάλι στο Ρέθυμνο Γράφει η Έφη Σπαλαράκη, Α4

Κάθε χρόνο στο Ρέθυμνο γίνεται ένα από τα πιο μεγάλα καρναβάλια στη χώρα. Φέτος το καρναβάλι θα γίνει στις 14 Φεβρουαρίου του 2010 και μπορεί να συμμετέχει σε αυτό ο οποιοσδήποτε. Όλοι γελούν και διασκεδάζουν με τα υπέροχα άρματα, τις αστείες και ευρηματικές στολές αλλά και τα υπέροχα χορευτικά των ομάδων. Σίγουρα θα το πρότεινα σε όποιον θέλει να μπει στο ρυθμό της Αποκριάς και του ξέφρενου χορού. Αφήστε λοιπόν τις σκοτούρες της καθημερινότητας και ελάτε να ξεχαστούμε δίνοντας το παρόν για να στηρίξουμε το θεσμό της παράδοσης του τόπου μας.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!