Κρητικές Μαντινάδες

Εργασία των μαθητών του Γυμνασίου Περάματος στο πλαίσιο του προγράμματος:

                      Κρητικές Μαντινάδες

Τση  Κρήτης  τ?ωραιοπλούμιστο  δεντρί ?ναι η μαντινάδα

Κλώνους κι αροδαμούς πετά σε μπόρες και λιακάδα

Η λεβεντιά δεν κρίνεται ανε βαστάς μπιστόλι

λεβέντης  είσαι αν όπου πας σε εκτιμούνε όλοι

Αρέσει μου ο άνθρωπος που σε γκρεμό όταν φθάσει

δε  σκέφτεται πως θα χαθεί αλλά πως θα πετάξει

Ανθρωπος  που?ναι  Ανθρωπος στσι λάσπες  να πατήσει

Θα  μπεί  θα  βγεί  και  τσ? Ανθρωπιάς  αποβολές  θ?αφήσει

Ποτέ  τσι  μάνας  τη  καρδιά δε  πρέπει να  πληγώσεις

γιατί  χτυπάς  και  κάνει  αχ  πριχού  τον πόνο νοιώσεις

Οι άνθρωποι  είναι δυό λογιώ σαν είναι να κριθούνε

αλλοι  αψηφούνε  τη φωθιά  κι άλλοι  λιγοψυχούνε

Χαίρομαι  τη παρέα μας που  να?ταν  άλλη τόση

και  δε κουνώ  από  επαε  μέχρι να ξημερώσει

Μια  χαχαλιά με  όνειρα κι ελπίδα ένα  ψιχάλι

ποθέτω  στην  αγκάλη σου κι  ας τα σκοτώσεις  πάλι

Λιάζει μικρή μου οντέ  γελάς κι όταν  δακρύζεις βρέχει

κι όταν κοιτάζεις χαμηλά  η μέρα  φως  δεν έχει

Ο  αετός πετά  ψηλά μόνο  για ένα  πράμα

μη τονε  δούν  τ?άλλα πουλιά οντε ξεσπά  στο κλάμα

Δε  χαμηλώνω τα φτερά στη μπόρα κι ας πλαντάξω

μα  ?γώ δε  διάλεξα καιρό ποτέ για να πετάξω

Πάντα τα?μοναχού  δεντρού ο ασκιανός  μ?αρέσει

να  κάθομαι τη μοναξά να κάνω δυό  στη  μέση

Δε πέζω πέτρα σε δεντρί να μη  ντου σπάσω  κλώνο

Πως δε  μιλεί  πονεί κι αυτό παίρνει βουβό το πόνο

Δε τονε  φτάνουν τον αητό πουλιά ξεπετασάρια

οσο  ψηλά κι αν ανεβούν  δε ντου πατούν τα χνάρια